Para o alumnado de 1ºESO, a veterinaria Pilar García preparou unha presentación na que comezou explicando como eran as explotacións gandeiras desde comezos de século ata a entrada no Mercado Común Europeo. Continuou falando de como os gandeiros se especializaran ben en produtores de carne, que é moi estimada fóra das nosas fronteiras, ben en produtores de leite. Estes foron os maioritarios, e tiveron que aumentar o tamaño das súas explotacións, mecanizalas e adquirir outras razas de vacas produtoras de leite, abandonando as tradicionais que servían para leite, cría e traballo. Por estes tres motivos os custos disparáronse.ara o alumnado de 1ºESO, a veterinaria Pilar García preparou unha presentación na que comezou explicando como eran as explotacións gandeiras desde comezos de século ata a entrada no Mercado Común Europeo. Continuou falando de como os gandeiros se especializaran ben en produtores de carne, que é moi estimada fóra das nosas fronteiras, ben en produtores de leite. Estes foron os maioritarios, e tiveron que aumentar o tamaño das súas explotacións, mecanizalas e adquirir outras razas de vacas produtoras de leite, abandonando as tradicionais que servían para leite, cría e traballo. Por estes tres motivos os custos disparáronse.
Xosé Turnes Paredes |
Para o alumnado de 1ºESO, a veterinaria Pilar García preparou unha presentación na que comezou explicando como eran as explotacións gandeiras desde comezos de século ata a entrada no Mercado Común Europeo. Continuou falando de como os gandeiros se especializaran ben en produtores de carne, que é moi estimada fóra das nosas fronteiras, ben en produtores de leite. Estes foron os maioritarios, e tiveron que aumentar o tamaño das súas explotacións, mecanizalas e adquirir outras razas de vacas produtoras de leite, abandonando as tradicionais que servían para leite, cría e traballo. Por estes tres motivos os custos disparáronse.
Galicia produce o 38% do leite do estado español. O leite é un produto perecedeiro, ten que
vendelo diariamente. É un produto caro xa que ten que mercar alimento para o
gando e mercar maquinaria e mantela. É un produto non diferenciado, moi
parecido ao do resto de produtores.
Os gandeiros e gandeiras teñen que vender o leite todos os
días, e son as industrias e as grandes superficies as que deciden o prezo. De
aí que sobreviñera a crise, porque o produto é moi similar en todos os lugares
e a produción non é competitiva.
Para rematar a charla Pilar García centrouse en que podemos
facer nós, como consumidor@s?
Os nosos alumnos e alumnas estudaron as etiquetas, nas que
por medio de claves podemos saber o lugar de envasado dos produtos lácteos, e
tamén se estes produtos son de orixe galega. Saber para decidir
conscientemente, o obxectivo da charla. Aprendérono con facilidade!
Remata a charla chegou o momento da xincana. Por parellas
completaron un cuestionario sobre as láminas da exposición para coñecer máis
aos pintores, ilustradores e escritores que empregaron a vaca nas súas
producións.
Na segunda das charlas o poñente foi Xosé Turnes Paredes,
empresario do ámbito dos produtos agropecuarios e, por riba de todo, profundo
coñecedor do agro galego tanto pola súa formación e traxectoria profesional
como pola súa experiencia vital. O
interese polo rural e a preocupación pola situación do leite en Galicia
levouno a formar fundar a Asociación
Terra e Leite xunto cun grupo moi variado de profesionais de diferentes
ámbitos da sociedade (xuristas, periodistas, historiadores...). O obxectivo é
darlle ao sector leiteiro o valor que ten como motor da economía galega,
promovendo a súa revitalización e defendendo o seu crecemento dentro dun
desenvolvemento rural sostible.
O poñente non quixo dar un carácter estritamente técnico
senón que tratou de acercar ao noso alumnado a un mundo que para moitos é
absolutamente descoñecido e, para a maioría, está moi afastado do seu contorno.
Comezou expoñendo o papel da vaca dentro da economía
familiar nunha explotación formada en moitos casos por non máis de catro
animais. Neste contexto, a vaca aportaba traballo (como animal de tiro para
cultivar as leiras), leite para a supervivencia, carne cando se vendían as
crías, abono natural e mesmo calefacción, xa que as cortes adoitaban estar
situadas debaixo do sobrado onde estaban os dormitorios das casas. A vaca case
se podía considerar como un elemento máis da familia rural galega.
Pasou despois a explicar de maneira moi clara como foi a
evolución da estrutura gandeira en Europa ata chegar á integración dos
diferentes países no que comezou sendo a Comunidade Económica Europea ata
chegar hoxe a Unión Europea. Paralelamente foi trazando os distintos cambios
que as explotacións galegas foron sufrindo para tratar de achegarse ao esixido
Europa.
Neste contexto aclarou o significado do sistema de cotas
vixente ata non hai tanto tempo, e chegou á situación actual na que se
encontran as explotacións leiteiras na actualidade. Tamén falou do papel dos
intermediarios e, como non, das grandes superficies comerciais, que chegan a
vender o leite por debaixo do seu custo de produción para utilizalo como
reclamo dentro dunha política comercial que trata de buscar o beneficio pro
riba de todo.
Ningún comentario:
Publicar un comentario